بدون شک لذت نگهداری از گربه بعنوان یک حیوان خانگی ملوس و بامزه ، تجربه ای بسیار هیجان انگیز است. آیا می دانستید نژادهای بسیار معروفی از گربهها وجود دارند که تفاوت ظاهری و فیزیکی متفاوتی دارند اما در عین حال خلق و خوی رفتاری بیشتر آن ها شبیه همدیگر است؟ گربه پرشین یکی از محبوبترین گربههای دنیا است که نه تنها فقط در ایران ، بلکه در خیلی از کشورهای دیگر دنیا هم بسیار پرطرفدار است.
تاریخچه
گربه پرشین یک گونه قدیمی است. برای کسانی که به این گربه ی باوقار علاقمند هستند ، تعجبی ندارد که این زیبای مو بلند از مهد تمدن می آید ، (مسوپوتامیا) که بعداً به پارس معروف شد و الان به اسم ایران شناخته می شود. احتمالاً این گونهی مو بلند به خاطر جهش طبیعیِ به وجود آمده و ظاهر گیرایش ، توجه نجیب زادهی ایتالیایی و جهانگرد قرن ۱۷، پیترو دلاواله که اولین گربهی مو بلند رو در سال ۱۶۲۶ به اروپا آورد را جلب کرد. در آن زمان ، گربهها موهای براق و ابریشمی خاکستری رنگ داشتند اما در حال حاضر به خاطر گزینش گونهای ، پرشینها رنگهای متنوعی دارند ، مانند دورنگه (یک رنگ به اضافهی سفید).
تا آخرهای قرن ۱۹ میلادی که پرورش و نمایش گربهها رواج پیدا کرد ، گربههای مو بلند که از پارس ، ترکیه ، افغانستان و دیگر کشورها آورده میشدند ، به گربههای آسیایی معروف شده بودند و با گونهی خودشان جفت گیری میکردند. در نمایش گربهی کاخ کریستال در سال ۱۸۷۱، گربههای پرشین هم بین گونههایی بودند که به نمایش گذاشته شده بودند. در آن زمان ، حیوان خانگی مشهوری بودند و به خاطر علاقهی ملکه ویکتوریا به این گونه ، دارای علامت مخصوص بودند. حتی در آن دوران ، وقتی آدم مشهوری حیوانی را داشت ، نشان دهندهی خواستنی بودن آن حیوان بود.
با پرورش گزینشی ، کسانی که به گربه علاقهی زیادی داشتند ، شروع به تغییر شکل گربه ایرانی به شکل حال حاضر آن کردند. گربههایی را پرورش دادند که کلهی گرد ، صورت صاف ، بینی صاف و کوتاه ، لپهای تپل ، گوشهای کوچک و گرد ، چشمهای بزرگ و هیکل بزرگ داشته باشند. موهایشان بلند تر از گربهی براق بود و پاهای کوچک تری داشتند. خیلی زود محبوبیت پرشینها بیشتر از گربههای براق شد.
اولین بار در اواخر قرن ۱۹ بود که این گربهها به آمریکا وارد شدند و خیلی هم خواهان پیدا کردند و گربههای موبلند مین کن رو که قبلاً لقب عزیز دردانهی آمریکا رو داشتند ، از رقابت محبوبیت حذف کردند. کمی بیشتر از یک قرن که گربههای پرشین محبوب ترین گونهی گربه در جهان شدند ، به خاطر ظاهر زیبا و ویژگیهای اخلاقی دوست داشتنی آن ها جایزه گرفتند.
اندازه
این گربه سایز متوسط دارد. گربههای پرشین ، معمولاً وزنی بین ۳ تا ۵٫۵ کیلوگرم دارند!
ویژگیهای اخلاقی
گربه پرشین ، باوقار و گوشه گیره و به خاطر ساکت و دوست داشتنی بودنشان معروف هستند. این گربه دوست دارد که نوازش بشود و با بچههای خوبی که به آرامی موهایش را شانه میکنند یا تو کالسکه آن ها را به تفریح می برند و در مهمونیهایشان برایش چای میاورند ، بازی کند و یک نوع زینت محسوب می شوند. پرشین ها ، گربههایی با احساس هستند اما انتخاب میکنند که احساساتشان رو به چه کسی نشان بدهند. توجهشان را برای اعضای خانواده و تعدادی مهمان محدودی که میتوانند به آن ها اعتماد کنند ، نگه می دارند.
فضای شلوغ با سبک زندگی پرشینها تناقص دارد. آن ها گربههای آرامی هستند که ترجیح می دهند خانه ای آرام داشته باشند. پرشینها با چشمهای بزرگ و با حالت و صدایی منحصر به فرد ، نیازهای سادهی خودشان رو ابراز میکند : غذای معمول ، کمی بازی با موشی که بوی کت نیپ میدهد یا ترکهی پردار.
پرشین کت گربه ای است که احتمال ندارد از پردهی خانه بالا برود ، روی پیشخان آشپزخانه بپرد یا روی یخچال بشیند. دوست دارد در قلمروی خودش که روی زمین یا یک مبل قابل دسترس است حکمرانی کند. وقتی سر کار می روید یا در خانه مشغول کاری هستید ، گربه پرشین روی یک صندلی ، مبل یا تخت می نشیند تا سر شما خلوت بشود و تحسینش کنید.
سلامت
هر دو نوع گربههای شجره دار و گونه مختلط ، استعداد ابتلا به بیماریهای مختلفی رو دارند که ممکن است ژنتیکی باشد. با اینکه زیبا و دوست داشتنی هستند ، مستعد بیماریهایی هم هستند که بیشتر مربوط به قلب یا ساختار صورتشان می شود:
بیماری بزرگ شدگی قلب یا HCM
مشکلات تنفسی یا تنفس صدادار که به خاطر انسداد مجاری تنفسی است
مشکل دندان ، به نحوی که دندانها خوب با هم جور نمیشوند و دهان بد بسته میشود
قی کردن زیاد چشم
مشکلات چشمی مثل پلک سوم یا تورفتگی پلک چشم
حساسیت به گرما
بیماری پلی کیستیک کلیه
زمینهی کرم حلقوی
سبورها اولوسا ، بیماری پوستی که باعث خارش ، قرمزی و ریزش مو میشود
نگهداری
مهم ترین چیزی که باید برای رفتار شناسی و نگهداری یه پرشین به آن توجه کرد ، نیاز به تمیزکاری روزانه است. باید هر روز به آرامی و به طور کامل شانه زده شود و به طور مرتب ، حداقل ماهی یک بار کوتاه شود. یک عامل دیگر که باید به فکر آن باشید ، مشکل ظرف خاک گربه است. ممکن است خاک بین مو یا پنجههای پرشین گیر کند. اگر ظرف خاکش را با دقت تمیز نکنید ، احتمال بیشتری نسبت به بقیه گربهها دارد که دیگر از آن ظرف استفاده نکند.
قی کردن زیاد چشم ممکن است در این نوع گربه باعث بروز مشکل شود ، بنابراین گوشهی چشم ها را روزانه پاک کنید تا از ایجاد لک زیر چشم جلوگیری شود. دندان های گربه را مسواک بزنید تا از بیماری دندان جلوگیری شود.
بهتره پرشین را فقط در خانه نگهداری کنید. پرشین در مقابل گربه های دیگر ، سگها و خطرهای دیگر که وقتی بیرون میرود با آنها مواجه میشود ، ضعیف است. موهای پرشین مناسب کثیفی و برگ و آشغال نیست! پس در صورت بیرون رفتن باید وقت بیشتری را برای تمیزکاری صرف کنید.
رنگ پوشش
گربه پرشین ، ظاهر به خصوصی دارد: چشم های بزرگ و گرد ، بینی کوتاه ، لپهای بزرگ و گوشهای کوچک با لبهی گرد. سر، با گردنی کوتاه و بزرگ و بدنی به ظاهر قوی و ماهیچهای محافظت میشود.
پاهایی کوتاه و ضخیم و پنجههای محکم و گرد و بزرگ دارد. دم آن کوتاه اما مناسب اندازه بدنش است. پوششی بلند و ضخیم و براق که بافت خوبی دارد ، ظاهر آن را کامل میکند.
پرشینها ظاهری متفاوت از بقیه دارند. بعضی از آنها که به (سوپر فلت) معروف هستند ، صورتهای فوقالعاده صافی دارند.
پرشینهای صورت عروسکی یا کلاسیک ظاهر قدیمیتری دارند و صورتشان به اندازهی پرشین نمایشی یا سوپر فلت صاف نیست.
تمام پرشینها به خاطر گوناگونی نقش و رنگ پوششون متمایز هستند. تصور کنید ۷ دسته از رنگها یعنی سفید ، آبی ، سیاه ، قرمز ، کرمی ، شکلاتی و یاسی به اضافهی دسته بندی نقرهای و طلایی چین چیلا و سایه دار ؛ و همچنین تقسیم بندیهای سایه دار ، دودی ، موج دار ، پنبه ای ، نیمه رنگی و دورنگ.
رنگ چشم مربوط به رنگ پوشش است. به عنوان مثال ، پرشینهای سفید ، چشمهای آبی یا مسی یسیار زیبایی دارند. پرشینهای دیگر که رنگ یکپارچه دارند ، چشم های مسی زیبایی دارند. پرشینهای نقرهای و طلایی هم چشم هایی سبز یا سبز آبی دارند.
پرشینها و حیوانات خانگی دیگر
پرشینها برای خانه هایی که سگ و بچههای پر سر و صدا دارند ، انتخاب خوبی نیستند. اما اعتراضی ندارند که مورد توجه بچه ای آرام و مهربان باشند یا سگ مهربانی که دنبالشان نمیکند و باعث اضطرابشان نمیشود در کنارشان باشد!
۰ نظر