دانستنی های جالب درباره زندگی خرچنگ ها

خرچنگ ها موجودات شگفت انگیزی هستند که در سایزهای مختلفی وجود دارند. برای زندگی در محیط های مختلف، هم در داخل آب و هم خارج آب تکامل یافته اند. برخی از خرچنگ ها دسته جمعی و برخی دیگر به صورت انفرادی زندگی می کنند.

زندگی خرچنگ ها

بیشتر آنچه ما درباره خرچنگ ها می دانیم از مطالعات روی گونه هایی که در آب های کم عمق زندگی می کنند مانند خرچنگ شاه قرمز (نوعی که به طور معمول خورده می شود) به دست آمده است. اما هرچه به اعماق دریا نزدیک تر می شوید، خرچنگ هایی که با آنها روبرو می گردید عجیب تر می شوند. بیشتر آن ها تواناهایی خاص برای سازگاری زندگی در آب های عمیق کسب کرده اند.

بیشتر گونه های خرچنگ با توجه به نیازشان به دما به مناطقی با عمق خاص محدود می شوند و نمی توانند خیلی در مناطق عمیق زندگی کنند. تنها راهی که می توانند به سایر مناطق دریایی برسند آزاد سازی لارو شناور است که توسط جریان آب از طریق دریا منتقل می شود. به طور مثال خرچنگ عنکبوت پنجه ای بزرگ، ممکن است بتواند تا ته اقیانوس پایین بیاید. در واقع، احتمالاً از طریق سطح دریا از هاوایی تا آلاسکا راه می رود. به دلیل اینکه در آنجا (عمق اقیانوس) غذای زیادی وجود ندارد، ممکن است از حیوانات مرده ای که از آب های سطحی می آیند مانند نهنگ ها، شیرهای دریایی یا ماهی های بزرگ تغذیه کند. خرچنگ ها می توانند به مدت طولانی بدون غذا خوردن به زندگی ادامه دهند. وقتی منبع غذایی پیدا کردند، می توانند مدتی با آن زندگی کنند تا زمانی که تمامی آن را مصرف کنند، سپس به جستجوی غذا می روند. زمانی که اجساد غذا از سطح آب به زیر می افتند، ارگانیسم ها و باکتری های موجودات مرده ممکن است فسفرسانس (نوری که توسط موجودات زنده تولید می شود) بازتاب بدهند که توسط چشم خرچنگ قابل تشخیص است.

تولید مثل خرچنگ

همانطور که خرچنگ ها رشد می کنند، پس از ایجاد پوسته نرم و جدیدی که در زیر پوسته سخت قبلی رشد کرده است، پسوت سخت خود را از دست میدهند و پوست اندازی می کنند. پس از پوست اندازی، پوسته نرم باید سفت شود. در این مدت، خرچنگ ها در معرض خطر خوردن قرار می گیرند، اما در این زمان جفت گیری نیز انجام می شود. خرچنگ های نر تخم های نگهداری شده توسط ماده را بارور می کنند. هنگامی که تخم ها ترک می خوردند، لاروها وارد اولین چرخه زندگی خود به نام ناپلیوس می شوند. در زمان رشد، لارو خرچنگ بارها تغییر شکل می دهد تا بالغ شود.

به راحتی می توان تفاوت بین خرچنگ های نر و ماده را تشخیص داد. اگر خرچنگ را برگردانید، یک دم یا بیرون زدگی مشاهده می کنید به آن بیرون زدگی شکمی می گویند. نرها به طور کلی دارای  بیرون زدگی شکمی باریکی هستند، در حالی که ماده ها دارای بیرون زدگی شکمی پهن و گردتری هستند که برای حمل و محافظت تخم ها استفاده می شود.

خرچنگ تخمگذار است یا بچه زا؟

همانطور که در بالا گفته شد خرچنگ تخمگذار است و پس از جفتگیری خرچنگ ماده حدود 180،000 تخم را در داخل کیسه مخصوص زیر شکم خود حمل می کند. خرچنگ های بروملیاد یک بار در سال، در ماه های دسامبر و ژانویه تولید مثل می کنند و حدود 20 تا 100 تخم تولید می کنند. با تخمگذاری، لاروها در زیر بوته برگ به داخل آب رها می شوند. در اینجا، لاروها به سرعت - در حدود 2 هفته - به خرچنگ های کوچک خردسال تبدیل می شوند. خرچنگ های جوان پس از آن تا 3 ماه در قلمرو مادر باقی می مانند و مادر در طی این زمان از آنها مراقبت می کند و از آنها در برابر عنکبوت های درنده و لارو حشرات آبزی دفاع می کند و مسئولیت تغذیه آن ها را برعهده می گیرد.

آیا خرچنگ شش دارد؟

تنفس در هر دو محیط آبی و خشکی برای این سخت پوستان یک امر عادی است. خرچنگ ها مانند ماهی ها از آب شش های خود برای جذب اکسیژن آب استفاده می کنند.

در خارج از آب، خرچنگ ها بشقاب هایی به نام صفحات مفصلی دارند که می توانند با مهر و موم کردن آبشش ها، رطوبت را در آن ها حفظ کنند. آیا تاکنون دیده اید که خرچنگ حباب درست کند؟ تصور می شود که خرچنگ در بیرون آب حباب هایی را برای ادامه جریان اکسیژن به سمت آبشش ها هدایت می کنند. خرچنگ هوا را به درون خود می کشد، که از روی آبشش ها عبور می کند و اکسیژن آن ها را تأمین می کند.

آیا خرچنگ دو زیست است؟

مدت زمانی که خرچنگ می تواند در خارج از آب تنفس کند به نوع خرچنگ بستگی دارد. برخی خرچنگ ها مانند خرچنگ نارگیل و خرچنگ زمینی، خاکی هستند و بدون آب به خوبی نفس می کشند، اگرچه هنوز هم نیاز به مرطوب نگه داشتن آبشش های خود دارند. این خرچنگ ها تا زمانی که آبشش مرطوب بماند می توانند زندگی خود را خارج از آب بگذرانند. اما خرچنگ های خاکی اگر در آب غوطه ور شوند، می میرند.

خرچنگ های دیگر مانند خرچنگ های آبی در درجه اول آبزی هستند و برای دریافت اکسیژن از آب سازگار شده اند. با این حال، آن ها هم می توانند برای 1 تا 2 روز خارج از آب زنده بمانند.

خرچنگ سبز اروپا گونه ای است که برای مدت طولانی - حداقل یک هفته در خارج از آب زنده مانده است. این گونه ها از بین بردنی به نظر نمی رسند و این یک مشکل است زیرا آنها به بسیاری از مناطق ایالات متحده حمله کرده اند و برای مواد غذایی و جا با گونه های بومی در حال رقابت هستند.

آیا خرچنگ خطرناک است؟

خرچنگ ها وقتی احساس خطر کنند، ممکن است رفتار تهاجمی از خود نشان دهند و کاملاً خطرناک به نظر برسند. اما با اینکه نمی توان انکار کرد که خرچنگ ها زیباترین موجودات نیستند و برخی از آنها کاملاً ترسناک به نظر می رسند، خوشبختانه، حتی بزرگترین و ترسناک ترین خرچنگ نیز خطرناک نیست. ممکن است هنگام شنا کردن  نیشگونی از شما بگیرند اما معمولاً بی ضرر است. اگر دست به خرچنگ می زنید، استفاده از دستکش برای محافظت عاقلانه است.

تغذیه خرچنگ‌ ها

خرچنگ‌ها همه چیز خوار هستند. آن ها به ویژه از جلبک و سایر غذاهای دیگر شامل نرم‌ تنان ، کرم‌ها ، سخت پوستان دیگر ، قارچ‌ها ، باکتری‌ها و خرده غذاهایی که در دسترسشان باشد تغذیه می‌کنند. برای بسیاری از خرچنگ‌ها یک رژیم غذایی حاوی مواد گیاهی و حیوانی باعث رشد سریعتر و بیشتر زنده ماندن آنها می‌شود.

نکاتی درباره خرچنگ ها

✔ خرچنگ جانوری است که دارای چنگال های بلند بوده و در آب زندگی می کند 

✔ خرچنگ ها در خشکی هم می توانند راه بروند، اما به یک پهلو حرکت می کنند.

✔ در زبان عربی به خرچنگ سرطان می گویند.

✔ خرچنگ ها یک جفت شاخک بزرگ و یک جفت شاخک کوچک دارند.

✔ یک جفت چشم ، یک جفت فک بالا و دو جفت فک پایین دارند.

✔ دارای پنج جفت پا هستند که دو پای اول انبرک دار برای گرفتن شکار است.

پت شاپ آنلاین شهرپت