پاروا ويروس سگ ها اولين بار در سال 1978 به عنوان يك ويروس عفوني جديد در سگ ها شناخته شد و در گاسترو آنتريت هاي هموراژيك سگ ها كه از ميزان كشندگي بالايي برخوردارند ، ديده مي شود . حدود سه سال پس از كشف ويروس واكسن آن تهيه و مورد استفاده قرار گرفت.
معمول ترين فرم اين ويروس التهاب و عفونت روده كوچك است كه با ناراحتي ، افسردگي ، استفر اغ و كم شدن آب بدن حيوان همراه است. برخي توله ها به محض بروز اسهال مي ميرند و برخي ديگر بين 4-6 روز مقاومت مي كنند. آنهايي كه تا 8 روز دوام بياورند معمولاً زنده مي مانند. از بين رفتن سلول هاي خوني و زخم شدن روده حيوان باعث بوجود آمدن عفونت هاي باكتريايي ثانوي مي شود. بايد توجه داشت كه بسياري ديگر از باكتريها و ويروسها مي توانند موجب اسهال خوني شوند و حتماً هر اسهال خوني مبني بر ويروس پاروا نمي باشد.
اغلب عفونت هاي حاصل از ويروس از نظر باليني به فرم پنهاني بروز مي كنند و در سگ هايي كه به شكل باليني بيماري مبتلا مي گردند استفراغ و اسهال از اولين علائمي هستند كه ديده مي شوند ، اصولاً خموده ، خواب آلود و افسرده به نظر مي رسد. تب در آنها متغير است اما لوكو پني از يافته هاي ثا بت اين بيماري بشمار مي رود. سگ هايي كه به فرم خفيف بيماري دچار مي گردند ، معمولاً پس از يك تا دو روز خود بخود بهبود مي يابند. در سگ هايي كه به فرم شديدتر بيماري مبتلا مي گردند ممكن است درمان علامتي و تقويتي ضروري باشد. اما اغلب پس از يك دوره 3 تا 5 روزه بهبود مي يابند. در صورتي كه استفراغ ادامه داشته و اسهال هموراژيك شديد بروز نمايد پيش آگهي بيماري چندان رضايت بخش نبوده و چنين سگ هايي ممكن است تلف شوند ، برخي از سگ ها ممكن است تا 24 ساعت پس از شروع علائم باليني دچار مرگ ناگهاني گردند. فرم كشنده و حاد بيماري در توله هاي جوان بروز مي كند و اگر ابتلا در سنين قبل از 8 هفتگي صورت گيرد ، برخي دچار ميوكارديت مي شوند.
۰ نظر